IK ZEG WAT IK DENK en ik doe wat ik zeg’. Dat was de toverformule in 2001 van Pim Fortuyn.

Hij zette zich ermee af tegen de gevestigde partijen: zij beloofden wel veel voor de verkiezingen, maar deden niet wat ze zeiden, zo wilde hij suggereren. Als hij zei dat hij in vier jaren de wachtlijsten zou wegwerken bij ziekenhuizen en verzorgingstehuizen, zou dat ook gebeuren, zei hij. Of dat ook werkelijkheid zou worden, zal niemand ooit weten: een moordenaar verhinderde hem ook maar een poging te wagen zijn woorden waar te maken.